"Ο συγγραφέας εργάζεται σκληρά και πληρώνει ένα απίστευτο τίμημα μοναξιάς και σωματικής υγείας γιατί καταπονείται όχι μόνο το σώμα του , αλλά και ο εγκέφαλος του."Απίστευτο τίμημα όντως. Αναρωτιέμαι αν οι δανειστικές βιβλιοθήκες προκαλούν τόσο σοβαρή απώλεια εσόδων, τέτοια που να δικαιολογεί τόσο εκνευρισμό. Ας το δούμε λοιπόν. Δεδομένου ότι σε μιά δανειστική βιβλιοθήκη συνήθως δανείζεται κανείς βιβλία για 15 μέρες, ακόμη κι αν ένα βιβλίο της Δημουλίδου είναι διαρκώς δανεισμένο και κάποιος το φέρνει πίσω στην ώρα του κλπ., αυτό σημαίνει ότι θα το διαβάσουν 104 άτομα το χρόνο. Με βάση το ποσοστό κέρδους που αναφέρει η ίδια, μιλάμε για 104 x 0,20 λεπτά = 20,8 ευρώ ή 104 x 1 ευρώ = 104 ευρώ. (παρεμπιπτόντως μεγάλη η απόσταση από τα 0,20 στο 1 ευρώ)Δεν είναι και τόσο τραγική η ετήσια απώλεια ε;Υ.Γ. Θα μου πείτε έχουμε και πολλές δανειστικές βιβλιοθήκες και ο κόσμος συρρέει κατά χιλιάδες να δανειστεί (όσοι σαν εμένα συχνάζουν το έπιασαν το υπονοούμενο.