Προς υπεράσπιση της κυρίας Δημουλίδου, και προς αποφυγή παρεξηγήσεων: Δεν αποκλείεται τα σχολεία να της ζητούν κάποια απ' τα παιδικά βιβλία που έχει γράψει, όπως το "Μπόινγκ, το θαρραλέο αεροπλανάκι". Έχει δίκιο να εκνευρίζεται (από μέσα της όμως!) αν συμβεί αυτό - εγώ δεν εκνευρίζομαι καθόλου πάντως. Αν μπορώ δίνω, κι αν όχι απλώς τους παραπέμπω στον εκδοτικό οίκο κι ας τα βρουν μεταξύ τους. Γιατί να χαλάμε τις καρδιές μας εμείς οι συγγραφείς με τέτοια petty μικροπράγματα;