Η δικιά μου Θεολόγος στο σχολείο σε όλα αυτά θα απαντούσε : "Μα πόσο κόσμο έχει βοηθήσει και βοηθάει η εκκλησία ; " Δεν διαφωνώ, το έργο της εκκλησίας σε αρκετές ενορίες είναι θεάρεστο. Δίνουν τρόφιμα και χρήματα σε όσους έχουν ανάγκη, στηρίζουν ηλικιωμένους, ορφανά και ανύπαντρες μητέρες. Όλοι όσοι βοηθούν χωρίς να αποβλέπουν σε κάτι συγκεκριμένο για εμένα είναι συνεχιστές της διδασκαλίας του έργου του Χριστού. Βλέποντας όμως όλη αυτή την υπερβολή, πιστεύω πως απομακρυνόμαστε κατά πολύ από αυτό που μας δίδαξε ο Ιησούς. Ας μην ξεχνάμε πως ο ίδιος γεννήθηκε σε μία φάτνη δίχως πολυτέλειες και υπήρξε ταπεινός σε όλη του τη ζωή, το μεγαλείο του διαφαινόταν, δεν χρειαζόταν υλικά αντικείμενα για να δείξει την λαμπρότητα του. Αυτή διακρινόταν σε αυτά που έλεγε και έπραττε. Υπάρχουν ιερείς που δίνουν καθημερινά αγώνες, αμέτρητους! Δεν είναι οι γνωστοί, είναι όμως αυτοί που θα μείνουν για πάντα στη καρδιά των ανθρώπων... Και αυτή είναι μεγάλη λαμπρότητα, να κερδίσεις το σεβασμό, την αγάπη και να προσφέρεις ανιδιοτελώς... Αυτό άλλωστε δεν δίδαξε και ο Ιησούς ;