οταν ειμασταν παιδια ''επρεπε'' να ειμαστε με το καλο, αυτο μας το διδασκουν οι γονεις η κοινωνια (η θρησκεια) ολος ο κοσμος που μας περιτριγυριζει γιατι αν δεν ειμασταν ''καλα παιδια'' υπηρχαν επιπτωσεις...εξοστρακισμος απο παρεες, τιμωρια απο γονεις κτλ και μετα μεγαλωσαμε.... παψαμε να εξαρτωμαστε απο τα πρεπει τον γονεων αποφασισαμε να επιλεξουμε τις παρεες μας τη θρησκεια μας και αποκτησαμε αποψη για το καλο το κακο και αρχισαμε να κρινουμε...να κριτικαρουμε... να κρινομαστε με αλλα φοντα! λογικο να γινομαστε αντιηρωες και κακιασμενοι κανεις δεν περπαταει με το σταυρο ανα χειρας με τοσο πονο, ζηλεια, οργη, πεινα, αρρωστια, θανατο που υπαρχει γυρω μας δε βλεπω και πολλους σωτηρες-ηρωες στη πραγματικη ζωη.... ειναι το κλασσικο και μετα ξυπνησες....
