Ο Μπογδάνος έδειχνε απροετοίμαστος να απαντήσει και στην πιο απλή μπαρούφα του Μιχαλολιάκου (που ήταν πολλές), ενώ μου φάνηκε πολύ άκομψο όταν τον "συμβούλευαν" απο το ακουστικό πως να υπερασπιστεί τα θιγόμενα συμφέροντα του Σκάι. Νομίζω ότι θεώρησε πως μόνο με την πνευματική του ανωτερότητα (που μπορεί να είναι υπαρκτή) θα αντιμετώπιζε τον Μιχαλολιάκο. Κατά διαστήματα το ύφος του Μπογδάνου ήταν σχεδόν το ίδιο εκνευριστικό με το πάντα εκνευριστικό ύφος του Μιχαλολιάκου. Τελικά ήταν μια πολύ άχαρη "συζήτηση" και στο 10λεπτό σταμάτησα να την παρακολουθώ...