εχω χάσει την μάννα μου ακριβώς έτσι & χειρότερα στα 23,εκείνη ήταν 42...δεν έχει περάσει ούτε μία ημέρα που να μην την αναζητήσω,που να μην ψάξω το βλέμμα της,την αγάπη,την ζεστασιά της.Κανένας δεν μπόρεσε να με κοιτάξει το ίδιο,κανένας δεν μπόρεσε να με ακούσει & να αφουγκραστεί τα προβλήματα & τις ανησυχίες μου...σε όλους έχω μάθει να κρύβομαι...μόνο εκείνη με καταλάβαινε ακόμα & στο τηλ/νο όταν κάτι είχα...μόνο σε εκείνη δεν μπόρεσα ποτέ να κρυφτώ...στην μάννα μου.