#12 συμφωνώ με mujer del mar, επειδή έχω περάσει από τα ίδια, για να μην πω ότι τα περνάω ακόμα, θα πω ότι ναι, η ξενιτιά είναι δύσκολη κ το homesick όταν σε πιάνει δεν παλεύεται με τίποτα.Κάποιοι δυστυχώς έχουν "θεοποιήσει" την έννοια του εξωτερικού, ότι ως δια μαγείας είμαστε μακριά από όλα κ δεν μας αγγίζει τίποτα, αλλά καλό θα είναι να ρωτήσει κανείς κ τους "έξω".Πιστεύω ότι για να ζήσει κανείς έξω για όλη του την υπόλοιπη ζωή (ή άντε μέχρι τη σύνταξη), θα πρεπει να συντρέχουν και οι τρεις παράγοντες:(i)δουλειά που κ να σου αρέσει κ να σου αφήνει φράγκα, (ii) σχέση με άτομο-διαμάντι με κοινή κατεύθυνση για το μέλλον κ (iii) να μην έχεις όντως στον ήλιο μοίρα στην Ελλάδα ή να είσαι "φύση τυχοδιώκτης". Υπάρχει κ εκείνο το γκρούπ των ατόμων που "κρύβεται" από κάτι ή φεύγει για να ξεχάσει. Ειδικά σε αυτούς η ημερομηνία λήξεως σε μια ξένη χώρα δεν χρειάζεται καν κυάλια. Το "να μην έχεις στον ήλιο μοίρα στην Ελλάδα" είναι από μόνο του οξύμωρο δεδομένου των θεμελίων της ελληνικής οικογένειας/κουλτούρας, ενώ δυστυχώς το πρώτο έχει πάρει τρομακτικές διαστάσεις λόγω της υπάρχουσας κατάστασης. Συνεπώς, αν θεωρείς ότι έχεις κάνει τον κύκλο σου κ δεν έχεις κάτι άλλο να πάρεις κ ούτε έχεις κτίσει υποχρεώσεις, αν έχεις ξεκαθαρίσει ότι δεν έχεις "mal du depart" (κατά τον Καββαδία) ή νοσταλγία που προκύπτει από την απώλεια του πατέρα σου κ της σχέσης σου κ αν όντως έχεις τα βασικά για μια αξιοπρεπή ζωή στην Ελλάδα, τότε ναι.. Μπορείς να επιλέξεις την επιστροφή. Κανείς ικανός δεν χάνεται, όπως κ να έχει..
