Αρκεί και η υποψία. Δεν είσαι υποχρεωμένη να το αποδείξεις. Αυτό είναι δουλειά της Αστ. Τηλεφώνησε,αν το αποφασίσεις, στο 197 στο Εθν. Κέντρο Αλληλεγγύης, αντί να πας στον Εισαγγελέα. Μπορείς να πλησιάσεις αρχικά την ίδια τη μητέρα (αλλά είναι πολλές οι παράμετροι-μπορεί να μην έχουν χαρτιά-σίγουρα θα φοβάται) και να την συμβουλέψεις να υποβάλλει μήνυση,αλλά προσεκτικά ώστε να μη σε αντιληφθεί ο σύζυγος. Μπορείτε να μαζευτείτε πολλοί ένοικοι και να απευθυνθείτε στην Αστυν. Ούτε εγώ συμπαθώ τους αστυν.,όπως και πολλοί,αλλά είναι στη δικαιοδοσία τους το ζήτημα. Σκέψου το εξής: αν πχ σε κλέψουν δεν πρέπει να το αναφέρεις σε αυτούς; Έτσι και εδώ, μόνο που το θέμα είναι πολύ λεπτό. Συγγνώμη αν σε στεναχώρησα που ήμουν τόσο αυστηρή και απότομη, αλλά δεν ήθελα να σου χαϊδέψω τα αυτιά. Πρέπει να είσαι σίγουρη για τα κίνητρά σου. Ποιο υπερισχύει; Ότι σε ενοχλούν (που είναι σοβαρό και πρέπει να το αναφέρεις στο διαχειριστή ή τον ιδιοκτήτη του διαμερίσματος αν είσαι μισθώτρια και στην Αστυν. για διατάραξη κοινής ησυχίας) ή ότι αισθάνεσαι ευθύνη να βοηθήσεις; Σκέψου τα όλα πολύ πολύ σοβαρά και αν έχεις κανένα φίλο δικηγόρο (κι εγώ από αυτούς είμαι) συμβουλέψου τον οπωσδήποτε. Να θυμάσαι: είναι δικαίωμά σου να ζεις στο χώρο σου ήρεμα. Είναι ηθική σου ευθύνη αλλά ΟΧΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ να μπλεχτείς. Να προσέχεις. Κι αν θες κι άλλες συμβουλές σου δίνω και το mail μου.
