Θα σας περιγράψω μία προσωπική μου εμπειρία και σίγουρα η γενίκευσή αυτής θα ήταν αφελής, πάραυτα αποτελεί ένα δείγμα εκ του συνόλου. Στο δημοτικό όταν φοιτούσα, είχα ένα συμμαθητή Ρομα, ο οποίος ήταν μονίμως ρακένδυτος, η λέξη υγιεινή του ήταν άγνωστη, η συμπεριφορά του ήταν ΑΠΑΡΆΔΕΚΤΗ. Καθότι είχε επανηλειμένως χρησιμοποιήσει υβριστικό λεξιλόγιο, ποικίλες χειρονομίες κλπ, η ίδια δεν άντεξα και υπήρξε ένας διαξιφισμός, ο οποίος είχε άθλιο τέλος, αφού γλίτωσα τον πνιγμό για κλάσματα δευτερολέπτου. Ναι, με είχε πιάσει από το λαιμό (παιδί τρίτης δημοτικού) και με είχε σηκώσει ψηλά κολλώντας με στον τοίχο. Οι φίλες μου από δίπλα φωνάζοντας τον σταμάτησαν. Είχε προβεί και σε άλλες ανήθικες πράξεις αργότερα. Η απάντηση της διεύθυνσης ήταν να μη δράσουμε διόλου, αφού εκείνοι θα μπορούσαν να μαζευτούν όλο το "σόι" και να μας καθαρίσουν - λόγια 60-χρονου διευθυντού δημοτικού σχολείου στον πατέρα μου -. Επιπρόσθετα, είναι πασίγνωστο πως ελάχιστα χιλιόμετρα έξω από την πόλη μου η διακίνηση ναρκωτικών από τους Ρομα είναι μία παγιωμένη κατάσταση, ενώ ο δήμος είχε προσπαθήσει να τους περιορίσει και φυσικά άλλη μία προσπάθεια του ΔΉΜΟΥ απέναντι σε ΡΟΜΑ, δε νομίζω ότι χρήζει επιπρόσθετης εξήγησης. Ακόμη η Μητέρα Τερέζα δε ζει και ούτε Θεός είμαι για να συγχωρέσω και εγώ και άλλοι εκατοντάδες συμπολίτες μου μία τέτοια στάση, που ακόμη και να συνέβαινε θα ήταν άνευ ουσίας, μιας και οι ίδιοι κυριαρχούν στη μαύρη πλευρά της παρανομίας και η νομοταγία θα κατέστρεφε τις κολοσσιαίες επιχειρήσεις.