#10-ZuccaΣκέψου πως εγώ έχω άλλα 3 αδέρφια (το 1 μόνο εκτός αλλά σε κοντινή πόλη) και ένιωθα το ίδιο και περισσότερο ενοχές στη σκέψη να αλλάξω πόλη όχι χώρα. Στη σκέψη και μόνο πως η σχέση μου μπορεί να προχωρήσει και να χρειαστεί να μετακομίσω, έκλαιγα λες και είχα προδώσει τους γονείς μου. Είναι όπως ακριβώς σου το είπε η Λένα. Το πιθανότερο είναι τα εμπόδια να βρίσκονται στο μυαλό σου. Κι εγώ θα σου πω πως αδικούμε τ'αδέρφια μας. Νομίζουμε πως μόνο εμείς μπορούμε, μόνο εμείς ξέρουμε, μόνο εμείς καταλαβαίνουμε τί χρειάζονται οι δικοί μας. Δεν ισχύει. Με το να τα έχουμε αναλάβει όλα, δεν αφήνουμε μετέωρη καμία ευθύνη για να αναλάβει άλλος. Ναι, ίσως να μη γίνονται τα πράγματα όπως όταν είσαι εσύ εκεί. Ο καθένας κάνει ό,τι μπορεί. Η ζωή προχωράει, οι καταστάσεις μεταβάλλονται και οι ρόλοι αλλάζουν. Πίστεψέ με, όταν θα είσαι με την κοπέλα σου δε θα νιώθεις ενοχές. Γιατί είναι πολύ υγιές να νιώθουμε όμορφα όταν ζούμε τη δική μας ζωή. Γι'αυτό σε γέννησε η μαμά σου. Για να σου δώσει ζωή.Σου εύχομαι τα καλύτερα.
