Απάντηση στο ερώτημα του τίτλου.Στο μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας της ανθρωπότητας οι περισσότεροι άνθρωποι ζούσαν και πέθαιναν μέσα στην αθλιότητα. Πείνα, αρρώστιες, φυσικές καταστροφές…Σήμερα είμαστε καλύτερα παρά ποτέ. Ένα μεγάλο μέρος της ανθρωπότητας ευημερεί, ένα άλλο μεγάλο μέρος εισέρχεται στην ευημερία, το μέρος που πεινά είναι το μικρότερο σ' όλη την ιστορία της ανθρωπότητας. Το προσδόκιμο της ζωής έχει εκτοξευθεί σε ύψη που κανείς δεν θα φανταζόταν πριν μερικούς αιώνες. Αρρώστιες που παλιά θέριζαν τον κόσμο, σήμερα γιατρεύονται πανεύκολα ή προλαμβάνονται.Παλιά, με τόση αθλιότητα γύρω τους, γιατί οι άνθρωποι *δεν* αναρωτιόντουσαν πώς μπορεί να γράφεται ακόμα ποίηση;Σήμερα, με τόση λίγη αθλιότητα γύρω μας σε σχέση με το παρελθόν, γιατί όλο και περισσότεροι αναρωτιούνται πώς είναι δυνατόν να γράφεται ακόμα ποίηση;