Όλα αυτά τα σκουπίδια ξέρουν ακριβώς πώς να χειρίζονται μια γυναίκα. Όλα γίνονται σιγά-σιγά, μεθοδικά. Δεν καταλαβαίνεις κι εσύ η ίδια πώς. Ένα πρωί κοιτάς τον εαυτό σου στον καθρέφτη κι απορείς πώς έχεις καταντήσει έτσι.Κι απορείς. Κι ύστερα έρχεται ο φόβος που έχει σπείρει βαθιά μέσα στην ψυχή σου και σου λέει πως δεν μπορείς να αλλάξεις κάτι, δεν μπορείς να φύγεις γιατί θα σε καταστρέψει κι εσένα και τους δικούς σου. Και περνούν οι μέρες κι εσύ πέφτεις όλο και πιο πολύ. Και δεν μπορείς να μιλήσεις γιατί όλοι θα σε κοροιδέψουν που το ανέχεσαι. Γιατί δεν καταλαβαίνουν πόσο πολύ σ' έχει κάνει να φοβάσαι. Πόσο πολύ έχεις πάψει να πιστεύεις στον εαυτό σου. Κι αν κάποια στιγμή έρθει κάποιος πολύ δικός σου και σε βοηθήσει να κάνεις το βήμα και να φύγεις έχει καλώς.Αλλιώς;