#1οι πρώην δε θα λέγονταν έτσι εάν συνέχιζαν να υπάρχουν στη ζωή μας ως-απλώς-άνθρωποι. Υπάρχουν ως άνθρωποι με τους οποίους μοιραστήκαμε στιγμές της ζωής μας. Και επειδή οι κακές υπερίσχυσαν των καλών είτε σε αριθμό είτε σε ένταση, σταματήσαμε να το κάνουμε. Το ότι τους αγαπάμε σαν ανθρώπους σημαίνει πως άξιζε τουλάχιστον να τους ξεχωρίσουμε κάποτε από τους άλλους.Προσωπικά με κάποιους πρώην μου επικοινωνώ και τους βλέπω όποτε νιώθω την ανάγκη να μιλήσω με κάποιον που γνωρίζω και με γνωρίζει καλά. Υπάρχει όμως και αυτός που δεν θέλω να δω, γιατί απλά θα ήθελα να είχαν πάει καλά τα πράγματα. Δεν πήγαν όμως και αν τον δω θα το θυμηθώ. (Αυτή είναι η μια δικαιολογία. Η άλλη είναι πως όταν τον βλέπω σκέφτομαι ότι τον δέρνω κλαίγοντας και φωνάζοντας γιατί ρε καθίκι γιατί. Ασχέτως που δε θα ήθελα να είμαστε ποτέ ξανά μαζί γιατί ό,τι τελειώνει, τελειώνει.)
