Θαυμάσιο ποίημα! Και η απαγγελία τού Γκανά αξιοπρεπέστατη -τουλάχιστον. Το σημειώνω κι αυτό, διότι η συντριπτική πλειοψηφία των ποιητών που έχω ακούσει να απαγγέλλουν ποίηση (τη δική τους συνήθως) είναι σκέτη φρίκη. Ειδκά με τον Βάρναλη έκλαιγα (απ' τα γέλια!).
