ΟΚ... Ότι να'ναι. Από πού να αρχίσει κάποιος; Πρώτον, ο όρος Ελληνοχριστιανισμός είναι ίσως ο πιο αδόκιμος που έχει ακουστεί ποτέ! Για να το δούμε σιγά-σιγά: ο Ελληνισμός προήλθε/γεννήθηκε στην Ελλάδα, ενώ ο χριστός γεννήθηκε ΌΧΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, αλλά ΚΑΠΟΥ ΑΛΛΟΥ! Το θέτω ΜΌΝΟ γεωγραφικά καθώς δεν με παίρνει ο ελάχιστος χώρος να αναπτύξω την φιλοσοφική απόσταση μεταξύ ελληνικής παιδείας και χριστιανισμού. Ελπίζω να το "έπιασαν" κάποιοι. Έπειτα, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ο συγγραφέας, ο προφανώς βαθειά θρησκευόμενος συγγραφέας, απορεί με τις φιλοναζιστικές τάσεις της εκκλησίας... Είμαι σίγουρος πως θα απορούσε και κατά την τουρκοκρατία, όταν θα έλεγαν ότι η εκκλησία υποστηρίζει την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Τότε που οι ιερείς όλων των βαθμίδων, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, ΑΦΟΡΙΖΑΝ τους επαναστατούντες. Όλα είναι γραμμένα. Όποιος ψάχνει, βρίσκει. Ο λόγος; Μα να μην χάσουν τα ωφέλη φυσικά... Όπως και στην τουρκοκρατία, έτσι και στη χούντα, έτσι και σήμερα... Η εκκλησία είναι μία Ανώνυμη Εταιρία και όπως όλες οι εταιρίες θέλει να μην έχει ζημία, να βγάζει κέρδος (ΛΕΦΤΑ ΔΗΛΑΔΗ!) και να έχει διαφήμηση. Και την καλύτερη διαφήμηση την έχει. Κρατική. Λέγεται μάθημα θρησκευτικών. Και για ποια κοινωνική προσφορά της εκκλησίας μιλά ο συγγραφέας? Μάλλον αναφέρεται στην "φιλανθρωπική" δράση με τα λεφτά των άλλων... Όσοι ενδύονται τον μανδύα του φιλάνθρωπου, το κάνουν με ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ χρήματα... Όχι με άλλων! Απλά ενημερώνω. Πρέπει κάποια στιγμή να αρχίσουμε να βλέπουμε τα πράγματα όπως έχουν! Άκους εκεί ελληνοχριστιανισμός...