Διαβάσατε εμπεριστατωμένα την δικογραφία και παρακολουθήσατε λεπτό προς λεπτό τη δίκη! Είστε από αυτούς που συχνάζουν στα ποινικά δικαστήρια με ταπεράκι και θερμός, ειλικρινά νόμιζα ότι τέτοια πρόσωπα υπάρχουν μόνο σε ταινίες! Όσο για το πόσο καλό ήταν το θύμα ( ανεκδοτολογική μαρτυρία) και το πόσο κακές οι περιθωριοποιημένες ανήλικες, μπορεί να είναι και έτσι, αλλά γιατί θα έπρεπε να σταματήσουμε εκεί, και να μην σκεφτούμε τι επικρατεί σε κλειστές κοινωνίες; H μανιχαϊστική ηθική (ο 'καλός μπάρμπας' αποκλείεται να έχει σκοτεινές πλευρές. Οι 'τελειωμένες' -μάλιστα τελειωμένες από τα 16!!!- δεν μπορεί παρά να ψεύδονται και να εγκληματούν) και η δαιμονοποίηση ατόμων που έχουν περιθωριοποιηθεί, είναι βασικές παράμετροι που προσδιορίζουν την εμπειρία . Μέσα σε τέτοιο κλίμα 'το χωριό' θα δει μόνο ότι του επιτρέπει το πλαίσιο που 'το χωριό' αναπαράγει να δει. Επομένως δεν εκπλήσσει 'η εξέγερση του χωριού' όταν η συμπαγής και αδιάβροχη εικόνα που έχει για τον εαυτό του ως κοινωνία αρχίζει και ραγίζει. Για τους παραπάνω λόγους δεν μπορώ να ταχθώ ασυζητητί με το χωριό και τους θυμούς του, όπως κάνετε εσείς (άλλωστε υπάρχουν και παραδείγματα όπου το χωριό υπερασπίσθηκε παπά, βιαστή ανηλίκου κοριτσιού, με το σκεπτικό ότι ήταν καλός, βοηθούσε κόσμο (τα γνωστά) και η μικρή ήταν 'ζωηρή' και ψεύτρα). Το τι δεν δέχθηκε το πρώτο δικαστήριο δεν είναι το θέμα εδώ, είναι γνωστή η αντιμετώπιση της υπεράσπισης κατηγορουμένων γυναικών από τα Ελληνικά δικαστήρια (δύο μέτρα και δύο σταθμά). Η εξοργιστική αντιμετώπιση θυμάτων βιασμού και οι μαλακές ποινές στους βιαστές, όπως και η ιδιαίτερη σκληρότητα με την οποία αντιμετωπίζονται οι γυναίκες κατηγορούμενες, είναι ένα γεγονός που δεν μπορείτε να αρνηθείτε (παρά μόνο στον εαυτό σας, περαστικά σας). Το ότι κάποια/ος βλέπει με μεγάλη δόση σκεπτικισμού τέτοιες αποφάσεις, δεν είναι προϊόν καμιάς 'ιδεολογικής εμμονής' (όπως με αφρίζον πάθος και μελοδραματικά κεφάλαια γράμματα δηλώσατε) αλλά κριτικής της πραγματικότητας μιας χώρας και μιας κουλτούρας που αρνείται συστηματικά να αλλάξει το τέλμα της και τις κατάπτυστες συμπεριφορές της. Αρνείται να βγει από τον ξεπεσμό της (μισογυνισμός, ομοφοβία, εθνικισμός, ρατσισμός, όλα αυτά είναι σημεία ξεπεσμού) . Ο μόνος που άγεται από εμμονές εδώ μέσα είστε εσείς που αρνείστε να δείτε τις ιδεολογικές παραμέτρους της πραγματικότητας στην οποία ζείτε. Το να ασκείς κριτική και να θέλεις να αλλάξεις τις γενικές συμπεριφορές, και τις φριχτές ιδεολογίες πάνω στις οποίες βασίζονται και από τις οποίες τρέφονται, κάθε άλλο παρά εμμονή είναι, αγώνας είναι. Έτσι για να μην μπλέκουμε τους όρους.
