"ποσό καιρό ακόμα να περιμένω για να καταλάβω ότι θα μου την βαρέσει με την μιζέρια του, την ανάγκη του για οργάνωση των πάντων κ τον καθωσπρεπισμό τουΔιαβάζω μέχρι εδώ και σκέφτομαι αυτόματα (λόγο εμπειρίας) "Χα, Παρθένος θα είναι, έμπλεξες κι εσύ" και μετά στο καπάκι διαβάζω παρακάτω...Νιώθω απέραντη αλλυλεγγύη στα θύματα των εραστών-ρομπότ...Αγαπητή 'sick of pessimism' μία μόνο λύση υπάρχει - την εφάρμοσα αφού ανέχθηκα δύο χρόνια ένα Παρθένο με ωροσκόπο Ζυγό στο ίδιο σπίτι (και δεν ήταν καν καλός στο κρεβάτι): ΦΥΓΕ... ΦΥΓΕ ΕΧΘΕΣ... και μην κοιτάξεις καν πίσω σου. Μετά το πρώτο σοκ ελευθερίας, το μόνο που θα σκέφτεσαι από τις μέρες σου με εκείνον είναι το "Τι στο καλό με είχε πιάσει; Γιατί το έκανα αυτό στον εαυτό μου" και μετά θα χαμογελάς με ευγνωμοσύνη στο σύμπαν που σου δίδαξε να εκτιμάς τα όμορφα της ζωής, τον ήλιο, το χαμόγελο, τους καλούς φίλους, την κάθε μέρα. Αυτό δεν ανταλλάσσεται με κανένα dick, δεν πα να είναι και ημίθεου.Εκτός κι αν είσαι μαζοχίστρια όποτε πάω πάσο, βρήκες τον άνθρωπό σου.Μια πρώην "sick of pessimist"
