Ο ανεκδιήγητος αυτός πολιτικός δικαιώνεται για τη στάση που κρατάει ως σήμερα. Κοντεύουν να τον ξεχάσουν όλοι και κανένας δεν ασχολείται μαζί του. Υπάρχουν ακόμα πολίτες που τον υποστηρίζουν και δεν νοιώθουν αηδιασμένοι από την απαξιωτική και περιφρονητική στάση του προς τους ψηφοφόρους του αλλά και όλους τους Έλληνες που τους κυβέρνησε επί πέντε χρόνια. Δεν ένιωσε την ανάγκη να μιλήσει, να ζητήσει συγγνώμη για τα λάθη και τις παραλείψεις του ή να υπερασπιστεί το έργο του (ποιό έργο θα μου πείτε, αλλά λέμε τώρα). Ο ανέφελος πρωθυπουργός που παρέλαβε τη χώρα με ανάπτυξη, με πρόσφατη την ένταξη στην ΟΝΕ και πάνω στην αίγλη των Ολυμπιακών Αγώνων και των μεγάλων έργων που είχαν παραδοθεί και αλλάξει την όψη της Αττικής (μετρό, Αττική οδό,αεροδρόμιο) και παρέδωσε στάχτη και θρύψαλα, ύφεση, τριπλάσιο έλλειμμα, χρέος και δημόσιες δαπάνες μαζί με χιλιάδες νέους συμβασιούχους, βρίσκει περιττό να μιλήσει. Δεν ανέβηκε μια φορά στο βήμα της Βουλής να αρθρώσει δυο λέξεις, να κάνει μια πρόταση για έξοδο από την κρίση. Συνήθως κρύβεται πίσω από τις κολώνες της Βουλής ο ανεύθυνος και η μόνη φορά που έκανε πολιτική δήλωση μέσα σε τρία χρόνια ήταν προεκλογικά για να στηρίξει το κόμμα του, ο ΑΝΑΙΣΘΗΤΟΣ.
