Το βιβλίο, ως αναφορά σε γεγονότα που φέρουν ίχνη και θραύσματα φιλίας, Αθήνας, σίγουρα είναι ζηλευτό. Η υφέρπουσα φιλαυτία με λεπτομερείς αναφορές σε ακούσματα, ταινίες, πίνακες κτλ που μετατρέπονται σε brand-name, περισσότερο ταιριάζουν σε έφηβο. Βέβαια αυτό δίνει ζωτικότητα και εμμονή σε μια αυτοεπιβεβαιούμενη ομορφιά των όσων έγιναν που η επιτηδευμένη απαξίωση έμμεσα τα αναβαθμίζει -ακόμα και ο τίτλος είναι ένα τέτοιο στεγανό-. Flash-back ή σατόρι;