Δεν έχω, ούτε είχα μαγαζί. Ούτε οι δικοί μου είχαν ποτέ τους. Αυτό που είχα, ήταν μια όμορφη οικογενειακή ζωή. Με Κυριακές για ξεκούραση, συνάντηση με φίλους, φαγητό όλοι μαζί. Και αυτό ΔΕΝ το έχουν στις χώρες τους, αυτοί που θέλουν να περάσουν τέτοια μέτρα. Και δεν τους ζηλεύω καθόλου για αυτό - αντιθέτως πάντα τους λυπόμουν. Ανάπτυξη δεν φέρνουν πάντως αυτά τα μέτρα (το 99% των πολιτών δεν έχει θέμα χρόνου για τα ψώνια του - θέμα ρευστού έχει). Φέρνουν όμως την εξόντωση του μικροεπιχειρηματία, αυτού που όλη του η ζωή βγαίνει από ένα μικρό μαγαζάκι που το τρέχει μόνος του. Αν τώρα φίλοι συν-έλληνες θέλετε να τον κάνετε αυτόν από αφεντικό, υπάλληλο των 380 ευρώ, εύγε σας. Και ενώ δεν συμμερίζομαι "κεκτημένα", "εργασιακά δικαιώματα" και τα τοιαύτα, θεωρώ ότι στην προκείμενη όντως σκάβουμε σαν ηλίθιοι τον λάκκο μας.ΥΓ Ακόμα περιμένω κάποιον να μου αποδείξει το όφελος της χώρας από την κατάργηση της αργίας των Κυριακών.
