Η ανάγνωση του διαφημιστικού σλόγκαν από τους περισσότερους είναι λάθος. Το σλόγκαν προτείνει ένα συγκεκριμένο καταναλωτικό προσανατολισμό σε εκείνους που θέλουν να ξοδέψουν τα χρήματά τους. Τους προτρέπει να δώσουν προτεραιότητα στην chic ένδυση και όχι στο φαγητό, έστω και αν πεινάσουν. Κάτι που έμπρακτα το έκαναν και το κάνουν πάρα πολλοί, όχι μόνο για τα ρούχα, αλλά και για άλλα καταναλωτικά προϊόντα. Και το έχουμε κάνει λίγο πολύ όλοι μας, προτιμώντας να ξοδέψουμε για κάτι “άχρηστο”, παρά για κάτι χρήσιμο, όπως ένα ζευγάρι αρβύλες, ή ένα κοτόπουλο.Όσο κι αν δεν συμμερίζομαι αυτή την εκδοχή life style, δεν μπορώ να μην αποστρέφομαι αυτήν την εκχείλιση “ευαισθησίας” μερικών που μυρίζει υποκρισία από μίλια μακριά. Αλήθεια τώρα ανακαλύψαμε την πείνα εδώ στην Ελλάδα, όταν τέλειωσε το πάρτυ της μεταπολίτευσης; Ή μήπως όλα αυτά υποκρύπτουν την ιερή αγανάκτηση εκείνων που συνήθισαν να είναι, και σκασμένοι στο φαγητό, και chic, αλλά τώρα πρέπει να διαλέξουν ένα από τα δύο; ΥΓ. .... και η Μαρία Αντουανέτα δεν είπε ποτέ στην πραγματικότητα την φράση που της αποδίδεται.