Χωρίς “αφεντικά” μπορούν, χωρίς πατερούλη, αδύνατον (ή να τον πούμε big brother?)“Ο Ιωσήφ Στάλιν δεν πέθανε. Είναι παρών ο Στάλιν στο παγκόσμιο πόστο του. Ο Στάλιν ανεβάζει στις επάλξεις των πέντε ηπείρων τις σημαίες της ειρήνης. Ο Στάλιν ετοιμάζει με το σκόρπιο αλεύρι του κόσμου Ενα ολοστρόγγυλο καρβέλι υγείας. Σταματήστε λοιπόν τις καμπάνες. Σταματήστε τις. Οσο κι αν μονόφθαλμα κανόνια στρέφουν το μαύρο ρύγχος τους ίσα κατά την υψικάμινο των ελπίδων μας ο Στάλιν αγρυπνεί στο παγκόσμιο πόστο του. Σώπα γιαγιά και σκούπισε με το τσεμπέρι σου τα μάτια σου. Οταν σβύνει η φωτιά σου κάτω από το τσουκάλι σου Είναι ο Στάλιν που σκύβει και φυσάει τη φωτιά σου ν' ανάψει. Οταν λείπει από το τραπέζι μας το ψωμί κι από το στρώμα μας τ' όνειρο κι απ' το δώμα μας το λυχνάρι είναι ο Στάλιν που ανάβει τα μεγάλα ηλεκτρικά στον ορίζοντα κι ακούμε κάτω από τα τούνελ της νύχτας τη βοή των τραίνων που μεταφέρουν λάδι και ψωμί και κάρβουνο στους πεινασμένους. Γιατί ο Στάλιν είναι ο πρωτογιός των προλετάριων κι ο Στάλιν είναι ο πατέρας τους”Γιάννης Ρίτσος