Κάποια από τα ποιήματα του Ρίτσου μου είναι πολύ συμπαθή, σχεδόν αγαπημένα. Δυσκολεύτηκα να πιστέψω ότι το παραπάνω είναι δικό του. Τώρα τελευταία, όμως, έχουν ασχοληθεί κάποιοι με αυτά τα πολύ, τα έως αηδίας, στρατευμένα του - και καλά κάνουν. Να τολμήσω όμως να πω ότι χαίρομαι που μπορώ να απολαύσω κάποιους στίχους από τη "Σονάτα του σεληνόφωτος" για παράδειγμα, παρά τον παραπάνω ύμνο στον Στάλιν. Είναι μια ήπια και αποτελεσματική αντιμετώπιση αυτή προς το έργο του καλλιτέχνη, δεν νομίζετε κι εσείς;Ψάχνοντας λοιπόν για να διαπιστώσω αν το παραπάνω είναι αυθεντικό, έπεσα σε αυτό το ενδιαφέρον άρθρο του Βήματος, από το μακρινό 2003, το οποίο απλώς σας προτείνω να διαβάσετε:http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=149482Με την επιφύλαξη ότι η αγγλόφωνη wikipedia έχει κυρίως αμερικανικό κοινό και, συνεπώς, αμερικανικές πηγές, προτείνω και το σχετικό άρθρο της για τον Στάλιν:http://en.wikipedia.org/wiki/Stalin#Calculating_the_number_of_victimsΓια το τραγούδι: ψάχνω εδώ και καιρό ένα σύγχρονο στρατευμένο κομμουνιστικό τραγούδι που άκουσα σε κάποιο ταξί, κάτι με έναν αντιποιητικό στίχο σε στυλ "λαλαλα σοσιαλιστικά και αποδεδειγμένο επιστημονικά κλπ", αλλά δεν μπορώ να το βρω. Σε σύγκριση με εκείνο, το τραγούδι του άρθρου είναι απλώς αδιάφορο. (Το ξέρει κανείς άραγε;)