Το πρόβλημα συγκεκριμένα με το είδος χαράς που περιγράφεται στο κείμενο είναι ότι κατά πάσα πιθανότητα, σε δύσκολους καιρούς, θα οδηγήσει σε προβληματικό είδος οργής. Δεν είναι ούτε τυχαίο ούτε άσχετο το ότι γενικώς κυνηγάμε ανθρωποφαγικά άτομα των οποίων το lifestyle υποτίθεται ότι μας προκαλούσε ενώ στην πραγματικότητα (όπως αποδεικνύεται από τις δόσεις για την τσάντα μάρκας) το φθονούσαμε. Το θέμα δεν είναι η τσάντα, αλλά το ότι ο περισσότερος κόσμος την πήρε για τον λάθος λόγο, δηλαδή ως σύμβολο κοινωνικής ανέλιξης. Αν σου αφαιρέσουν κάτι που ούτως ή άλλως κακώς είχες καταλήξει να θέλεις, αν δηλαδή δεν μπορείς κάποια στιγμή να πάρεις την τσάντα μάρκας, θα καθήσεις να σκεφτείς ότι την ήθελες ως σύμβολο στάτους και άρα κακώς την ήθελες ή θα βρίζεις τη δημοκρατία ("πού'ναι η ευτυχία που μου τάξατε;") και θα πας να ψηφίσεις Χ.Α.;