Ποιοι έχουν μείνει στην Ελλάδα λέει? Μάλλον μπερδεύεσαι λιγάκι. Εκτός αυτών που έχουν δουλειά που "ρολάρει" εδώ (όσοι λίγοι τυχεροί είναι αυτοί), οι υπόλοιποι, όχι όλοι βέβαια αλλά ένα μεγάλο μέρος τους τουλάχιστον, είναι φοβισμένα και τεμπελχανίδικα ανθρωπάκια. Λένε ότι δεν θέλουν να αφήσουν "την ωραιότερη χώρα του κόσμου", αλλά αυτά είναι προφάσεις εν αμαρτίαις! Το αραλίκι δε θέλουν να αφήσουν και το "δε βαριέσαι"! Άνθρωποι χωρίς καμιά φιλοδοξία (πιπέρι στο στόμα, η "φιλοδοξία" είναι διαφθορά της ανθρώπινης συνείδησης), που έμαθαν να περιμένουν τον μπάρμπα με τις άκρες στο κόμμα να τους διορίσει σε καμιά θεσούλα "το παιδί ξέρει και κομπιούτερ", να πέφτει το μηνιάτικο και να έχουν χρόνο "να κάνουν ζωή". Άνθρωποι που ο μόνος λόγος που σπούδασαν ή που ακόμα μπήκαν στην διαδικασία να κάνουν μεταπτυχιακό, δεν ήταν η αγάπη τους για το αντικείμενο που σπούδασαν, αλλά το "επίδοματάκι" στο δημόσιο! Άνθρωποι που όταν τους μιλάς για εργατικότητα, επαγγελματισμό και στόχους σου πετάνε περισπούδαστες ηλιθιότητες περί "εργασιακού ηθικού προτεσταντισμού" του οποίου αυτοί δε θα γίνουν θύματα γιατί είναι "ελεύθερα πνεύματα". Ας κάτσουν τα "ελεύθερα πνεύματα" τώρα με τις ώρες στις καφετέριες να ανακατεύουν τον φρέντο στις πιο παραγωγικές τους ηλικίες, να βρίζουν το "σύστημα" που τους πνίγει τα όνειρα. Η αλήθεια είναι μια, όμως. Όποιος έχει όνειρα τα κυνηγάει. Οπουδήποτε! Έχω ουκ ολίγους φίλους που το έπραξαν και τους σέβομαι απεριόριστα. Αν δεν είχα δουλειά ικανοποιητική το ίδιο θα έπραττα και εγώ χωρίς δεύτερη σκέψη! Όσο για το Berkeley και μόνο που συγκρίνεις την "κατάληψη" αμερικάνικου πανεπιστημίου με την ελληνική σαπίλα, σημαίνει είτε ότι είσαι πολύ μικρός/η είτε ότι έχεις εντελώς άγνοια για το τι νόμοι και τι κανονισμοί διέπουν τα πανεπιστήμια στον υπόλοιπο πολιτισμένο κόσμο!