Νομίζω ότι τα κείμενα του Νίκου Ρωμανού είναι το ίδιο ενδιαφέροντα με τα κείμενα της ΔΑΠίτισας - μοντέλου, που αμφισβήτησε τους νεκρούς του Πολυτεχνείου. Με τη μόνη διαφορά ότι τα κείμενα της δεύτερης έχουν λιγότερα κλισέ.