Ο νους μου και ας μην είναι νομικός, δεν χρειάζεται άλλωστε, προτείνει να μην νομοθετούν σε θερινά τμήματα της Βουλής ότι τους συμφέρει εις βάρος μας, προτείνει επίσης σε όλους τους "δικαστές" στα σχόλια της lifo που γράφουν με πρωτοφανή θυμό υπέρ των νόμων(!), να κοιταχτούν στον καθρέφτη και να αναρωτηθούν:"Γιατί θυμώνω τόσο πολύ με τον Ρωμανό, ενώ τόσοι και τόσοι σε εποχή που κάνω το σκατό μου παξιμάδι παρανομούν ή φτιάχνουν απροκάληπτα νόμους υπέρ τους και ζουν με άνεση... και δεν λέω κουβέντα; Εκεί η ευαισθησία μου για την νομιμότητα βγάζει error;"Όπως και να χει, ότι και να γίνει, ο Ρωμανός έχει καταφέρει κάτι μεγάλο, δανείζομαι τα λόγια του Α.Ιωαννίδη:«Άνθρωποι σαν τον αυτό το παιδί, υψώνουν έναν καθρέφτη απέναντι στην κοινωνία και υποχρεωτικά καθρεφτιζόμαστε όλοι. Αυτό είχε συμβεί και με τη δολοφονία του Φύσσα. Στεκόμαστε αμήχανοι μπροστά στον καθρέφτη και συνειδητοποιούμε ότι το είδωλο είναι σπασμένο». Έχουμε ηθικά και ανθρωπιστικά χρεοκοπήσει.