Τη Χρυσούλα Διαβάτη τη θαυμάζω χρόνια τώρα ως ηθοποιό,αλλά με βρίσκει αντίθετη εδώ(δεν έχω δει βέβαια το βίντεο,κρατάω μια πισινή ως προς το πώς ακριβώς εκφράστηκε).Διάβασα αρκετές κριτικές για την παράσταση και συγκεκριμένα για την ερμηνεία του Ρουβά,και ήταν όλες θετικές.Δεν είδα την παράσταση για να έχω άποψη αλλά εκτιμώ πολύ το Λιγνάδη και δεν πιστεύω ότι θα τον εμπιστευόταν στο ρόλο αν δεν άξιζε.Αντί να χαιρόμαστε όταν ένας άνθρωπος εκπληρώνει ένα του όνειρο,ο Ρουβάς κι ο κάθε Ρουβάς,ψάχνουμε αφορμές για να τον βρούμε ανεπαρκή.Λίγοι ηθοποιοί ήταν αυτοδίδακτοι;Στα χρόνια που γεννήθηκε το θέατρο πάντως,χρειαζόταν μόνο ταλέντο..Δεν υποβιβάζω ούτε τις σχολές υποκριτικής,ούτε τους ανθρώπους που σπούδασαν για να γίνουν ηθοποιοί.Ας δεχτούμε όμως ότι ταλέντο υπάρχει,με ή χωρίς σπουδές,οι οποίες σε πάνε ένα βήμα πιο πέρα.