Θυμάμαι όταν ήμουν τεσσεράμιση που οι γονείς μου μου έδωσαν μετά την αλλαγή της χρονιάς το δώρο από τον αη βασίλη πριν πέσω για ύπνο. Για κάποιο λόγο ήμουν σίγουρη ήδη τότε ότι δεν υπάρχει αη βασίλης αλλά αποφάσισα να μην τους το πω γιατί φοβήθηκα μήπως δεν το ξέρουν ότι δεν υπάρχει και στεναχωρηθούν.Αυτό με την νεράιδα των δοντιών το έχουμε και στην Ελλάδα; Οταν έχανα ένα δόντι που έλεγαν πως αν είχαμε κεραμίδια ή όταν πάμε στο χωριό που έχει θα το πετάξουμε εκεί και καλά για να είναι γερό το νέο δόντι νομίζω. Μόνο μία φορά το έκανα αυτό, όταν μου έφυγε δόντι κατα τη διάρκεια των διακοπών μου στο χωριό.