Σε όλη την Ευρώπη ο Τύπος είναι συστημικός. Μόνο στην Ελλάδα ο όμως ο τύπος δεν είναι απλά όργανο του συστήματος αλλά του καθεστώτος. Ναι, ο τύπος μας είναι καθεστωτικός. Υποχείριο εργολάβων, επιχειρηματιών και μεγαλοπαραγόντων που πνίγουν κάθε αντίθετη άποψη.Ακούσαμε ποτέ ότι ο μισός γαλλικός τύπος βρίζει τον πρωθυπουργό μας για τη στάση του στο θέμα του Σαρλί Εμπντό; Ακούσαμε ποτέ τι έγινε στο Φαρμακονήσι ή για τα βασανιστήρια των χρυσαβγιτών που είχε βγάλει o guardian; Ακούσαμε ποτέ τις απόψεις των συριζαίων που διαστρεβλώνονταν, όπως είχαν ειπωθεί πραγματικά; Και ακούσαμε ποτέ μία, έστω μία ερμηνεία τους καλή τη πίστη από τους δημοσιογράφους-κομπέρ; Σε αυτή την προεκλογική περίοδο δεν έχουν υπάρξει παρά ελάχιστα πάνελ τα οποία να μην είναι ειδικά στημένα και σκηνοθετημένα ώστε να υπονομεύσουν τον εκάστοτε συριζαίο. Χαρακτηριστικό αλλά σίγουρα όχι μοναδικό παράδειγμα το προχθεσινό με τον Βαρουφάκη να βάλλεται από τρεις μεριές (Ξαφά, Σταμάτη, Αλαβάνο) ενώ ο Ευαγγελάτος το έπαιζε φίλος του προπορευόμενου, σε στιλ "κ. Βαρουφάκη μου είδατε τι καλός που είμαι, δεν σας βαράω όσο δυνατά θα σας βάραγα πριν από 15 μέρες".Μετά από αυτή τη διαπίστωση, μόνο να τρολάρει μπορεί όποιος αποδίδει στον σύριζα καθεστωτική αντίληψη περί τύπου. Ο σύριζα έχει χτυπηθεί ανελέητα από αυτά τα κανάλια. Και στου κρεμασμένου το σπίτι δεν φωνάζουν για σκοινί, εκτός αν φωνάζουν οι κλέφτες για να φύγουν οι οικοδεσπότες.Βαρέθηκε ο Λαφαζάνης τα στημένα πάνελ-παγίδες. Δεν ήθελε να δει τα μούτρα του Βορίδη που προχθές υπονοούσε-υποσχόταν χούντες και εμφύλιους κατά της αριστεράς. Καλά έκανε. Πολύ καλά μάλιστα. Όσο για την Κοσιώνη, ξύδι