Καταλαβαίνω ότι η οικονομία είναι το πιο επείγον πρόβλημα. Καταλαβαίνω ότι κυρίως με βάση αυτό γίνεται και ο διάλογος για το σχηματισμό κυβέρνησης. Αλλά από μία αριστερή κυβέρνηση περιμέναμε και πιο "απλά" πράγματα αλλά εξίσου σημαντικά, όπως ο περιορισμός επιτέλους της επιρροής της εκκλησίας στην εκπαίδευση, το σύμφωνο συμβίωσης κλπ. Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι η άνεση όλων αυτών των αριστερών όταν μαθαίνουν ότι θα συγκυβερνήσουν με φανερά ακροδεξιούς, παλαιοκομματικούς της νέας δημοκρατίας που στράφηκαν ακόμα δεξιότερα, με διαφθαρμένους και με φανατικούς. Δηλαδή ο Γλέζος θα συμφωνεί με τον Νικολόπουλο?? τι παρακμή είναι αυτή