Η Ελλάδα υπαινίσσεται τη χρήση βέτο σε περαιτέρω κυρώσεις της Ε.Ε. σε βάρος της Ρωσίας,επιδεικνύοντας την δαμόκλειο σπάθη της ενδεχόμενης χρήσης, σαν διαπραγματευτικό ατού στις επικείμενες διαπραγματεύσεις μείωσης του χρέους.Πιστεύει η κυβέρνηση ότι με την σκληρή αυτή στάση(ο καταιγισμός υποσχέσεων ,που ήταν ενορχηστρωμένος,σε αυτό αποσκοπεί)θα βγεί ωφελημένη στο αλισβερίσι των διαπραγματεύσεων,υπαναχωρώντας με τις λιγότερες δυνατές απώλειες.Η Ρωσία με τις δηλώσεις αυτές αφενός ρίχνει λάδι στην φωτιά,αφετέρου προκαλεί ερωτηματικά για ύπαρξη κρυφής αντζέντας.Παράλληλα, επικαιροποιεί σκέψεις και προβληματισμούς για μονιμότερο προσανατολισμό της Ελλάδας προς Ανατολάς·η όχι και τόσο αβάσιμη παραδοχή ότι πορευόμαστε στα αρχικά ιστορικά στάδια παρακμής της Δύσης- σε συνδυασμό με την γεωγραφική μας θέση και τις παραδοσιακά καλές σχέσεις με τον αραβικό κόσμο-η μετατόπιση του κέντρου βάρους της παγκόσμιας οικονομίας προς Ανατολάς,-σε συνδυασμό με τον σταθερά εδραιωμένο στο συλλογικό ασυνείδητο αντιδυτικισμό-κεντρίζουν διαθέσεις για στρατηγικές αναθεωρήσεις και υπόσχονται ιστορικά οφέλη από τη στροφή αυτή…αυτό που άρχισε αχνά με τον Καραμανλή πριν εφτα-οχτώ χρόνια και διαγράφεται αχνά και τώρα,θα λαβαίνει μονιμότερα χαρακτηριστικά στο μέλλον.