Συμβουλές για παιδιά (και για γάμους) ακούμε (χωρίς να υπακούμε, ευτυχώς) καθημερινά δυστυχώς από τον κάθε άσχετο που ούτε παιδιά έχει ούτε παντρεμένος υπήρξε ποτέ. Όλοι θεωρούν δυστυχώς ότι τα ξέρουν όλα! Ακόμα κι οι παιδοψυχολόγοι αλλάζουν τροπάρι ανάλογα με τις εποχές, δυστυχέστατα, και αυτά που έλεγε ο dr.Benjamin Spock δεν είναι ίδια με αυτά που ευαγγελίζεται ο dr.Brazelton κλπ. κλπ. Δεν είναι εύκολο να καθοριστεί τί είναι το "σωστό" από την πλευρά του παιδιού και της οικογένειας της ίδιας. Ποικίλλει δε και ανάλογα με το παιδί ή την οικογένεια. Στο τέλος όμως νομίζω (και ελπίζω ότι οι περισσότεροι γονείς σ'αυτό προσβλέπουν) πρυτανεύει η λογική. Το να χτυπήσεις το χεράκι που πάει να χώσει το πηρούνι στην πρίζα για να το εμποδίσεις (κι ας φωνάξει το παιδάκι, κι ας πονέσει λιγουλάκι προκειμένου να μην πάθει ηλεκτροπληξία) είναι απολύτως δικαιολογημένο. Το να του ρίξεις την ίδια ξυλιά στο χέρι επειδή αποκάλεσε τον παππού μ@λ@κ@ ίσως σημαίνει ότι έχουν παραληφθεί πολλά άλλα στάδια διαπαιδαγώγησης και καθορισμού ορίων που δεν προυπέθεταν καμμία σωματική επαφή. Υπάρχει τεράστια διαφορά κι ας είναι η ίδια κίνηση.