Για να το καταλάβετε λοιπόν θα χρησιμοποιήσω ποδοσφαιρικούς όρους μιας και τα αυτονόητα σε αυτή τη χώρα θέλουν επεξήγηση. Παίζεις μπάλα σε μια ομάδα. Είσαι βασικός στην ομάδα αυτή η οποία έχει ως στόχο τη παραμονή της στην κατηγορία αρχικά και γιατί όχι και το πρωτάθλημα. Έχει χάσει κάποιους αγώνες η ομάδα μιας και δε μπορείς να βάλεις γκολ. Είναι εμφανές ότι δεν τα πας καλά και μάλλον ο προπονητής θα σε αντικαταστήσει με άλλον παίχτη στο κρίσιμο αγώνα της Κυριακής. Δεν το κάνει όμως θέλοντας να σου δώσει άλλη μια ευκαιρία την οποία εσύ πετάς στα σκουπίδια μιας και η εμφάνιση σου είναι απογοητευτική. Δε μπορείς πια να παίξεις μπάλα, κουράστηκες και έγινε εμφανές πως δεν έπρεπε να είχες παίξει απ την αρχή. Η ομάδα χάνει και είναι πλέον επιτακτική η νίκη στον επόμενο αγώνα έχοντας παράλληλα, έναν μόνο παίχτη, ο προπονητής στη διάθεση του για να σε αντικαταστήσει. Ο παίχτης αυτός είναι άπειρος αλλά με αστείρευτη θέληση να φανεί αντάξιος των προσδοκιών. Θέλει λίγο χρόνο λοιπόν να προπονηθεί, να είναι έτοιμος. Και εσύ τι κάνεις? Για να μη χάσεις τη θέση σου? Τραυματίζεις τον υποψήφιο αντικαταστάτη σου σε μία προπόνηση τόσο, ώστε να μην έχει τον απαραίτητο χρόνο να προετοιμαστεί κατάλληλα για το κρισιμότερο παιχνίδι της ομάδας στην ιστορία της, για να μην είναι απολύτως έτοιμος, να μην τα πάει καλά και να πεισθεί ο προπονητής ξανά πως εσύ πρέπει να παίξεις στο μεθεπόμενο αγώνα. Άφησες στην άκρη την ευγενή άμιλλα και ξέχασες εσκεμμένα το καλό της ομάδας που παίζετε και οι δύο.Ελπίζω να έγινε κατανοητός ο παραλληλισμός.Είναι εθνικοί προδότες οι πολιτικοί των προηγούμενων κυβερνήσεων και δε χάνουν ευκαιρία να το αποδεικνύουν, νομίζοντας πως είμαστε κουτοί. Ο τρόπος που αποχώρησαν λέει πολλά για το ποιόν των ανθρώπων αυτών οι οποίοι είναι ακόμα στη Βουλή των Ελλήνων σαν αντιπολίτευση, λερώνοντας τα καθίσματα, το οπτικό μας πεδίο και τον αέρα με τη σάπια, από λαγνεία για εξουσία, ανάσα τους.Πρέπει να τιμωρηθούν.Μακάρι τούτη η δίκαιη οργή ενός λαού να στοιχειώνει κάθε τους νύχτα μέχρι να έρθει αυτή η τόσο λαμπρή μέρα.
