Αυτός που κρίνει τους "καλούς" από τους "κακούς" μαθητές από τους βαθμούς είναι μακράν μη αποδέκτης ενός δίκαιου εκπαιδευτικού συστήματος για όλους τους μαθητές. Εάν διαβάσεις τις θεωρίες του Vygotsky για τη διδαικασία γνωστικής ωρίμανσης των παιδιών και τη δυναμική της μάθησης,καθώς επίσης και τις θεωρίες του Piaget για την ψυχοκοινωνική ανάπτυξη των παιδιών και πως αυτή επηρεάζεται από τις σχέσεις μέσα στις σχολικές αίθουσες, δεν θα μιλούσες για "καλούς" και "κακούς" μαθητές.Λυπάμει ειλικρινά γιατί αυτός ο συνεχής διαχωρισμός των μαθητών είναι εντελώς ανεπιτυχής και αλλάζει τον πραγματικό σκοπό του σχολείου και της ίσης μεταχείρισης των μαθητών απέναντι στη γνώση. Κατ'αυτό τον τρόπο αποπροσανατολίζει κάθε εκπαιδευτικό στόχο.