Ξεκινώ το σχόλιο με τη παραδοχή του απεχθούς, ειδεχθούς σιχαμένου και όποιου άλλου χαρακτηρισμού ταιριάζει τόσο στις πράξεις όσο και στο πρόσωπο του λακαμα αυτού.Αδυνατώ να κατανοήσω όμως τη ταύτιση που επιχειρούν να επιτύχουν κάποιοι αναγνώστες/ριες του σήμερα με το χθες. Δεν είναι σκοπός μου να κανω τον δάσκαλο της ιστορίας αλλά για όνομα του θεού πριν πετάξουμε λάσπη εκεί που δε μας αρέσει ας ανοίγουμε και κάποιο βιβλίο σχετικό με το θέμα, ιδιαίτερα αν είναι τόσο "λεπτό". Τα ίδια παρατηρώ και με το παλληκαρακι που αγνοείται τόσες ημέρες. Επιστρέφω στα προηγούμενα και συνιστώ την ανάγνωση αν όχι μελέτη του Πλούταρχου και συγκεκριμένα του Ερωτικού καθώς και άλλες ιστορίες περί έρωτα του ιδίου. Προκαταβάλλω το συμπέρασμα σας από ίδια άποψη και σας ενημερώνω ότι ως γνωστό ανωμαλαρες υπήρχαν υπάρχουν και θα υπάρχουν στον αιώνα τον άπαντα αλλά στις συγκεκριμένες και σχετικότατες με το θέμα της παιδεραστίας ιστορίες προκύπτει οτι όπως και με τις ανωμαλαρες, υπήρχαν υπάρχουν και θα υπάρχουν νορμάλ άνθρωποι με νου λογική και ηθική (ethic οχι moral) που αντιτάσσονται στους στρεβλούς. Οσο για τα "ευρηματα" στη Βεργίνα..... ελεος ρε φιλε. Ιεροεξεταστής ήσουν σε προηγούμενη ζωή και δεν έπιασες το budget στο κάψιμο μαγισσών;;; Πόσες φορές πρέπει να ειπωθεί οτι η Τέχνη δεν λογοκρίνεται!! Όπως είναι αντιληπτό μπορώ να γράψω ολόκληρο σεντόνι αλλά ήδη σας κούρασα (να μου το περάσει κι ο admin). Εύχομαι πραγματικά τα παραπάνω βιβλία να πέσουν στα χέρια σας και να τα μελετήσετε και ακόμη περισσότερο εύχομαι να αλλάξετε στερεότυπο περί της ηθικής των προγόνων μου.