Τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι τελείως διαφορετικά αν οι ελληνικές κυβερνήσεις είχαν την τόλμη να προχωρήσουν σε πραγματικά ριζοσπαστικές μεταρρυθμίσεις. Όταν όμως το δημόσιο, απ ολα τα κόμματα ανεξαιρέτως, αντιμετωπίζεται σαν κομματικό τσιφλίκι της εκάστοτε κυβέρνησης τότε ελπίδα δεν θα υπάρξει ποτέ σε αυτή την χώρα. Όταν έχουμε καταργήσει κάθε έννοια επιχειρηματικότητας και επιχειρείν, όταν οι φόροι μας γίνονται τροφή για κάθε είδους κρατικοδίαιτων καρεκλοκένταυρων αντί να γυρνάνε πίσω σε εμας με την μορφή παροχών, όταν εισάγουμε μέχρι και την πατάτα που θα φάμε γιατί η εγχώρια παραγωγή είναι πολύ μικρή, τι περιμένεις να γίνει; Το χρέος μας θα μπορούσε κάλλιστα να τεθεί υπο έλεγχο αν η Ελλάδα ήταν ενα πραγματικά σύγχρονο Ευρωπαϊκό κράτος και όχι η σημερινή μετασοβιετική μπανανία. Συμφωνώ πως για να γίνει αυτό χρειάζεται χρόνος και χρήμα, απο την άλλη όμως καταλαβαίνω και την στάση της υπόλοιπης Ευρώπης απέναντι μας. Γιατί κακά τα ψέματα, εσείς αν ήσασταν στην θέση τους θα μας εμπιστευόσασταν; Εγώ σίγουρα όχι.
