Το πρόβλημα με τα Ελληνικά Πανεπιστήμια είναι πως δεν δίνουν την δυνατότητα εισαγωγής ξένων φοιτητών σε αυτά. Για να εισαχθεί κάποιος στο Ελληνικό σύστημα εκπαίδευσης πρέπει να έχει ως μητρική του γλώσσα την Ελληνική. Ως αποτέλεσμα αυτού, οι φοιτητές κατά την διάρκεια της φοίτησης τους δεν έχουν επαφή με ξένους φοιτητές. Ακόμη τα ίδια τα πανεπιστήμια χάνουν την ευκαιρία να δεχθούν διεθνής απόψεις και απο καθαρά Ελληνικά πανεπιστήμια που συγκρίνονται μεταξύ των εσωτερικών πανεπιστημίων θα μπορούσε να συγκρίνεται το εκπαιδευτικό τους επίπεδο με αυτά των διεθνών πανεπιστημίων. Επίσης είναι απαράδεκτο να ζητούν Ακαδημαϊκή ισοτιμία των ξένων πτυχίων με αυτά της Ελλάδας. Δεδομένου ότι, στο εξωτερικό εάν αποτύχει μια φορά σε ένα μάθημα, την επόμενη ο μέγιστος βαθμός που μπορεί να επιτύχει κάποιος είναι 40%. Δεν σου δίνουν την δυνατότητα να ανεβάσεις τον βαθμό σου. Σε αντίθεση με την Ελλάδα που κάποιος φοιτητής μπορεί να βάλει ρήτρα, να δώσει κάποιο μάθημα 40 φορές και να τελειώσει μια σχολή 4ης φοίτησης σε 8 χρόνια. Με βάση όλα αυτά καταλαβαίνω πως πρέπει κάποιος φοιτητής να αξιολογείται ξανά στην Ελλάδα, μιας και μιλάμε περί ισοτιμίας είναι δεδομένο πως πρέπει να δώσω ξανά και ξανά εξετάσεις για να αγγίξω το εκπαιδευτικό επίπεδο των Ελληνικών Πανεπιστημίων. Ξέρεις είναι πολύ σκληρό να υπάρχει μια χώρα που πονάς και αγαπάς αλλά δεν μπορεί να σου προσφέρει τα βασικά. Απο μια αξιοπρεπή δουλειά, απο έναν αξιόλογο μισθό, απο βασική υγειονομική περίθαλψη και τέλος να μην σε βοηθάει να εκπληρώσεις τα όνειρα σου. Στον αντίποδα? Να υπάρχει μια χώρα που μισείς, που ο καιρός της δεν έχει καμία σχέση με αυτόν της Ελλάδας, αλλά μπορεί να σου προσφέρει όσα ονειρεύτηκες και όσα χρειάζεσαι για να ζήσεις με αξιοπρέπεια. Πηγή: www.lifo.gr