Υποννοεί ότι θα μας αφήσει να βγούμε μόνοι μας (από ανάγκη) - όχι ότι θα μας βγάλει αυτή. Από την άλλη βέβαια, θα ήταν καλό να μάθουμε γιατί και από που προέρχεται αυτή η δυσαρέσκεια των πολιτών της. Από το ότι ΔΑΝΕΙΣΑΝ σε μια χώρα στις πλάτες (και) της οποίας στηρίχθηκε η ανοικοδόμηση της χώρας τους? Μήπως από το γεγονός ότι το ευρώ έχει πια σχεδόν ίση αξία με το δολλάριο με ότι αυτό συνεπάγεται στις εξαγωγές τους? Ή μήπως από το γεγονός ότι για χρόοοονια ήμασταν από τους καλύτερους πελάτες τους, σε ιδιωτικό και κρατικό επίπεδο? Ή ακόμη πιο ίσως από το γεγονός ότι τα ομόλογα του Γερμανικού Δημοσίου έχουν πια σχεδόν μηδενικό επιτόκιο, ΑΚΡΙΒΩΣ εξαιτίας της κρίσης?