Η ανεργία φθάνει μια ελάχιστη τιμή και δεν πάει παρακάτω. Ο λόγος είναι οτι υπάρχει η frictional unemployment, η τιμή δηλαδη που διατηρείται απο τους ανθρώπους που είναι μεταξύ εργασιών, καθώς και τους νέους απόφοιτους που ψάχνουν για δουλειά κλπ. Ακόμα και σε συνθήκες πλήρους ανάπτυξης της οικονομίας πάντα υπάρχει.Μετά έχουμε και τη structural καθως και τη cyclical unemployment. Οποιος ενδιαφέρεται ας τα ψάξει, δεν θα γράφω σεντόνια.Η ουσία είναι πως για την ευρωζώνη το 6-7% της Γερμανίας είναι ρεκόρ, κατα μέσο όρο την τελευταία δεκαπενταετία είχαμε 9-10%. Και εκτός Ευρώπης βέβαια είναι μια χαρά το ποσοστό. Φυσικά υπάρχει μια λαμπρή εξαίρεση στην μοντέρνα ιστορία, μια χώρα που κατάφερε να εξαλείψει το πρόβλημα της ανεργίας εντελώς και να επιτύχει την πλήρη απασχόληση. Η έγκριτη Πράβδα δημοσίευσε το 1930 οτι η Σοβιετική ένωση επέτυχε 100% απασχόληση. Άλλο να στο λέω και άλλο να το βλέπεις. Αλλα τους φάγανε τα καθικια οι φιλελέδες μετά και δεν πήγε μπροστά το πράμα...