Έφαγα ένα πολύ νόστιμο αρνάκι χωρίς τύψεις. Αυτό δεν σημαίνει ότι το παρέλαβα ζωντανό, το έδεσα από τον λαιμό γιά μισή μέρα πάνω σε μιά εξέδρα, και το υπέβαλα σε μαρτύριο κρότου, θορύβου, και πανικού για κάμποσες ώρες, πριν το σφάξω αδέξια με ψωμομάχαιρο (γιατί που να βρώ επαγγελματία πασχαλιάτικα). Υπάρχουν όμορφα έθιμα, και άλλα που ταιριάζουν σε κοινωνιοπαθείς δολοφόνους. Αυτό το τελευταίο δεν είναι καν υπερβολή. Οι άνθρωποι που βασανίζουν ζώα είναι πολύ κοντά σε αυτή τη κατηγορία, ηθικά αλλά κυρίως ψυχολογικά. Τώρα ότι ο παππούλης δεν μπορεί να το δει έτσι, κάτι λέει για αυτόν, ή για το έθιμο, ή για την θρησκεία του. Όσοι υπερασπίζονται την συγκεκριμένη συμπεριφορά πρέπει να καταλάβουν ότι μαυρίζουν το έθιμο, ή και την θρησκεία τους.