Δεν είναι τόσο απλή η γεωστρατηγική κατάσταση της ΕΕ και της Ελλάδας. Επιτρέψτε μου να εξηγήσω:Η ΕΕ βρίσκεται αναμεταξύ περιφερειακών κρίσεων. α) Η Ουκρανία φλέγεται από τις φωτιές ενός υποδαυλιζόμενου από τη Ρωσία εμφυλίου πολέμου αναγκάζοντας την ΕΕ να δείξει το σκληρό της διαπραγματευτικό πρόσωπο. Μόνο μια ενωμένη ΕΕ μπορεί να το συνεχίσει αυτό το έργο. Με την Ελλάδα εκτός Ευρώ η Ρωσία όντως απλώνει το χέρι της στη νοτιοανατολική Μεσόγειο με σχετική άνεση, δυσχαιρέντοντας ταυτόχρονα τις σχέσεις της ΕΕ με τις ΗΠΑ οι οποίες έχουν προειδοποιήσει ότι το Grexit θα το χρεωθεί στα μάτια τους ο γαλλογερμανικός άξονας. Η συμφωνία ήταν ότι όσο οι ΗΠΑ θα είναι απασχολημένοι με την αποδόμηση και τον τελικό αφοπλισμό του κινεζικού γίγαντα, κάτι που θα τους πάρει περίπου 20 χρόνια, θα ήταν δουλειά του γαλλογερμανικοού άξονα να διατηρήσει την ΕΕ χώρο ασφαλείας και εγγυητή της ειρήνης στην ήπειρο.β) Με τις ΗΠΑ να υιοθετούν το δόγμα των 2 μετώπων (μόνο δύο μέτω πα ανοιχτα τη φορά) στους Κινέζους από τη μία και στους Ιρανούς από την άλλη, η αστυνόμευση της Μέσης Ανατολής έχει κάμψει με αποτέλεσμα την εμφάνιση του ISIS. Το εξτρεμιστικό προπολιτικό Χαλιφάτο σύντομα θα γιγαντωθεί απειλώντας το νοτιοανατολικό άκρο της Ένωσης, εμάς δηλαδή και την Κύπρο κυριότερα. Η ΕΕ δε μπορεί να αγνοήσει τον κίνδυνο αυτό ειδικά σε μια περιοχή από την οποία σκοπεύει να αντλεί γεωφυσικούς πόρους στο κοντινό μέλλον.γ)Η συστημική κρίση του Ευρώ χρειάζεται ριζοσπαστικές μεταρρυθμίσεις σε πανευρωπαϊκό επίπεδο και αυτό γιατί δημιουργήθηκε εσπευσμένα και εφαρμόστηκε ερασιτεχνικά. Αυτό γιατί ενώ ήταν ιδέα ισχυρών ανδρών (Ντε Γκωλ, Μιτεραν) κατέληξε υποχείριο και παιχνίδι υπερεθνικών μη- εκλεγμένων μεγαλουπαλήλων μιας μη-θεσπισμένης κεντρικής ισχύος που ακούει στο όνομα ευρωπαϊκή γραφειοκρατία. Είναι πολύ ουσιαστικό το να πάμε σε νέα Συνθήκη όπου η ισχύς της ΕΕ να θεσπίζεται με έναν κοινά αποδεκτό τρόπο έτσι ώστε αυτοί οι θρασύτατοι υπάλληλοι που σήμερα υποδεικνύουν σε ανεξάρτητα εθνοκράτη- μέλη της ΕΕ το ποιος θα είναι ο ΥΠΟΙΚ τους (το ακούσαμε και αυτό από τον Νταισελμπλουμ),να λογοδοτούν και αυτοί σε μια σαφή και δημοκρατικά νομιμοποιημένη αρχή. Η ΕΕ μέσα σε αυτές τις 3 κρίσεις δε μπορεί να κουνηθεί. Αν η κυβέρνηση και ο λαός δείξουν σθένος και ενότητα τότε η ΕΕ θα ακούσει και θα υποχωρήσει στις κόκκινες γραμμές μας. Το κόστος του Grexit δεν είναι μόνο οικονομικό για την ΕΕ και αυτό πρέπει να καταστεί σαφές σε όλα τα κράτη- μέλη της.
