Η θεραπευτική χρήση των λειψάνων με όρους επιστημονικούς- ιατρικούς φυσικά και δεν έχει τεκμηριωθεί από κανέναν και πουθενά. Πριν όμως σπεύσουμε να καταδικάσουμε την παραπάνω πρακτική ας φέρουμε στον νου τη λέξη placebo - ψευδοφάρμακο προκειμένου να βάλουμε στο παιχνίδι και τον κλάδο της Ψυχολογίας.Η επιστήμη αυτή μας λέει σήμεραότι η δύναμη της (θρησκευτικής) πίστης, η αυθυποβολή και όλα τα σχετικά δύνανται να λειτουργήσουν θεραπευτικά. Ας μην γινόμαστε στενόμυαλοι, λόγω απέχθειας προς την εκκλησία , μιλάω για την Πίστη με την ευρύτερη έννοια, παγκοσμίως. Ο άνθρωπος είναι κάτι παραπάνω από ένα σώμα που του ρίχνεις χάπια η του κόβεις κάτι για να το φτιάξεις.Τα λείψανα λοιπόν πιστεύω ότι μπορούν να μπουν στο οπλοστάσιο αντιμετώπισης μιας ασθένειας ακόμη και ως placebo. Ο τρόπος τώρα που όλο αυτό οργανώνεται και το από ποιούς είναι μιά άλλη συζήτηση που πρέπει να γίνει με όρους άλλων πεδίων ( Ιστορία, Κοινωνιολογία κλπ). Τέλος, θα ήθελα να πω ότι Θρησκειολογικώς εδώ έχουμε μια τεράστια διαφορά μεταξύ της χριστιανικής αντίληψης και της αρχαίας ελληνικής. Σε αντίθεση με τον χριστιανισμό ( ορθόδοξοι και καθολικοί) που τιμά τα λείψανα και γενικά την οστεολατρεία, στην αρχαία ελληνική ( και σε πάμπολες άλλες ) αντιλήψεις αυτό είναι κάτι το αδιανόητο. Οι νεκροί, οι τάφοι και όλα τα σχετικά κρατούνταν όσο πιο μακρυά απο ιερά και Ασκληπιεία ( νοσοκομεία.