Κι εγώ άθεος είμαι, αλλά το τελευταίο που θα σκεφτόμουν για μια γρια που επί 30 χρόνια ανάβει το καντήλι του γιου της σε ένα "κιτς εκκλησάκι στην άκρη του δρόμου" είναι ότι είναι καθυστερημένη. Η γυναίκα κρατάει ζωντανή τη μνήμη του γιου της και την τιμά με τη βοήθεια ενός καθιερωμένου τελετουργικού. Δεν θα μπορούσα ποτέ να δω σ' αυτήν πρώτα τη θρήσκα και μετά τη μάνα.
