χωρίς να αμφιβάλλω γι'αυτά που γράφεις ,πρέπει να σημειώσω ότι είναι μέρος της εικόνας. Η δυσπιστία στο μέλλον ήταν γενικότερο χαρακτηριστικό των λαών της ευρώπης μετά το β παγκόσμίο πόλεμο κτλ.Εγώ πάλι ξέρω να σου πω, για παράδειγμα για την βαθιά διεύσδυση ελληνικών εταιρειών τηλεπικοινωνιών και τραπεζών στην ανατολική ευρώπη και τα βαλκάνια, μετά τη πτώση των κομμουνιστικών καθεστώτων και μέχρι τα μέσα περίπου 10. Η οποία κατ'εντολήν των ευρωπαίων εταίρων τότε, που έβλεπαν πως είχαν χάσει το τρένο της οικονομικής διείσδησης στα μέρη αυτά εξαιτίας της ελλάδας, δόθηκε εντολή όχι μόνο να διακοπεί αλλά και στις ελληνικές επιχειρήσεις να αποχωρήσουν. Με λίγα λόγια οι ευρωπαίοι (γερμανοί,γάλλοι) χτυπούν τον ανταγωνισμό απ'όπου και αν προέρχεται και ειδικά από μικρές χώρες σαν την ελλάδα. Επίσης τρανταχτό παράδειγμα, η κοινή αγροτική πολιτική, την οποία οι πουλημένοι πολιτικοί μας υπέγραψαν και η οποία όριζε τη μειώση της παραγωγής σε επικερδή ελληνικά εξαγώγιμα προιόντα, με αντάλλαγμα επιδότηση για 4-5 χρόνια. Κάπως έτσι η ελληνική βιομηχανία ζάχαρης απο κέρδη εκατομμυρίων ευρώ κατέληξε τελικά ζημιογόνα και τελικά να εκαθαριστεί. Εν πάση περιπτώση, υπάρχει ένα παρασιτικό τμήμα ελληνικού πλυθυσμού, αλλά είμαι πεπεισμένος πως δεν είναι πλειοψηφία. Αυτά και άλλα πολλά.
