Και να φανταστεί κανείς πως το περίφημο "νέο κύμα" ξεκίνησε ως επανάσταση όχι μόνο ενάντια στην καθεστηκυία αφηγηματική γλώσσα,αλλά και ενάντια στην δικτατορία του σεναριογράφου,η οποία επικρατούσε μέχρι τότε στο γαλλικό σινεμά,με τον σκηνοθέτη στον άχαρο ρόλο του τεχνικού διεκπαιραιωτή.Ο auteur ως έννοια από κει ξεκίνησε,με τον στόχο η ταινία να ανήκει δημιουργικά στον σκηνοθέτη κι όχι στον σεναριογράφο,γι αυτό μέχρι και σήμερα,ακόμη και στο χόλυγουντ,πιο πολύ το όνομα του πρώτου κοιτάμε κι όχι του δεύτερου.Τελικά,πραγματική επανάσταση στην τέχνη δεν υπάρχει...