Ότι δεν συμφέρει δεν "επείγει". Την αναδιάρθρωση του χρέους την απαιτεί, σύμφωνα με τις συμφωνίες του 2012, όχι μόνο το ΔΝΤ αλλά και η Ελλάδα. Συμφωνία χωρίς αναδιάρθρωση του χρέους είναι ένα νέο πρώτο μνημόνιο. Η Ελλάδα παίρνει στους ώμους της όλες τις υποχρεώσεις και οι εταίροι για μια ακόμη φορά προστατεύουν τα ομόλογα και το τραπεζικό σύστημα από την πραγματικότητα. Η ΕΕ δείχνει κούκλα απ' έξω αλλά είναι πανούκλα από μέσα. Όσο καθυστερούν την αναδιαπραγμάτευση των δανείων των κρατών, επιχειρήσεων και στεγαστικών, τόσο περισσότερο οι νέοι επενδυτές θα γίνονται πιο προσεκτικοί για πιθανό κραχ και η ανάπτυξη θα χωλαίνει. Η Ευρώπη των δύο προσωπείων. Αυτών που χρωστούν και καταναλώνουν τα προϊόντα αυτών που τους τα πουλούν και τους δανείζουν να τα αγοράζουν.
