Καινέα, άσε, θα σε βοηθήσω εγώ καλύτερα. Ας το πάμε σε προσωπικό επίπεδο: Χρεωκόπησες, ετοιμάζεσαι για έξωση και σου έκοψαν το ρεύμα. Και πας σε έναν τύπο που συνεργάζεσαι και του ζητάς δανεικά. Υπάρχει πότε καμία περίπτωση στην πραγματική ζωή α: να του υπαγορέψεις εσύ τους όρους του δανείου; Και β: όσο σκέφτεται αν θα δανείσει να τον βρίζεις λέγοντας "εγώ από ανάγκη ήρθα σε σένα. Ξέρω τι κουμάσι είσαι και πάνω σε πόσα πτώματα τον έβγαλες τον παρά σου. Κατέβαινε τώρα!" Επιμένω: όλα αυτά στην πραγματική ζωή. Γιατί εδώ πια, εδώ και καιρό, δεν μιλάμε για την πραγματικότητα, αλλά για μια φαντασιακή Αλαμάνα που θα κατατροπώσουμε τους κακούς. Εν κατακλείδι: Όταν τα έχεις σκατώσει, μόνο εσύ σε 19 χώρες, ο λόγος που σου φέρονται σαν σκουπίδι είναι γιατί πια δεν έχεις λύση. Έχασες την παρτίδα και το μόνο που μπορείς να διαπραγματευτείς είναι οι όροι της ήττας. Όλα τα άλλα για την περηφάνια του λαού είναι παραμυθάκια εσωτερικής κατανάλωσης!