Ότι οι απέναντι είναι για πολύ ξύλο ΣΠΑΣΙΚΛΑΚΙ το ξέρουμε από την πρώτη μέρα των μνημονίων, δεν το ανακαλύψαμε σήμερα, 5,5 χρόνια μετά. Και δεν κατάλαβα γιατί περιμέναμε απ' αυτούς τους λύκους να πουν "μιστερ, ελα δω, τσακω μια καλυτερη προταση" (μεταφέρω αυτολεξεί τα γραφόμενά σου). Ο "μίστερ" 5 μήνες τώρα ΟΦΕΙΛΕ να στρωθεί και να δουλέψει ειλικρινά πάνω σε μια σοβαρή διαπραγμάτευση, όχι να περηφανεύεται για τις "δημιουργικές ασάφειες" και να πετά το μπαλάκι στον λαό κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή. Εξελέγη πριν από 5 μήνες με αυτήν ακριβώς την εντολή. Και τώρα κάνει δημοψήφισμα, λες κι είμαστε στην Γ΄ Λυκείου και ψηφίζουμε αν θα πάμε πενταήμερη στη Ρόδο ή στην Κέρκυρα. Κανένας λαός που πεινάει δεν πεινάει περήφανα. Κι αν επιβεβαιωθούν τα χειρότερα σενάρια, ακόμα δεν έχουμε δει τίποτα. Κυριολεκτικά όμως.