Ξερετε κάτι; Όλα αυτά τα "περί διαπραγμάτευσης" και λοιπές σαχλαμάρες έρχονται σε πλήρη αντίθεση με το "εκβιαστήκαμε". Αν όντως εκβιάστηκαν, τότε κάθε κυβέρνηση που θα μπορούσε να προκύψει ασφαλώς και θα εκβιαστεί κι αυτή και θα υποκύψει κι αυτή. Ακόμα κι αν προτείνει την προσφυγή στο εθνικό νόμισμα, μιας και όπως υποστήριξα εξ αρχής το θέμα άπτεται και του γεωπολιτικού (ιδιαίτερα τώρα με τους αγωγούς, την Ουκρανία, την ανθρωπιστική κρίση στη Μεσόγειο κλπ). καθώς και την γνώση πλέον ότι η λύση του Grexit προωθείται από τον Σόϊμπλε. Αν πάλι υπήρχε (υπάρχει;) το οποιοδήποτε περιθώριο διαπραγμάτευσης, τότε δεν τίθεται ερώτημα για το με ποιόν θα μπορούσαν να συνεργαστούν: με τον οποιονδήποτε θα μπορούσε να βοηθήσει ώστε να ελαφρυνθούν τα πλέον κοινωνικά επώδυνα μέτρα παρέχοντας εναλλακτικές ισοδύναμων που θα γινόταν αποδεκτές από τους εταίρους σε πνεύμα ουσιαστικής συνεργασίας (και όχι λυκοφιλίας για να διατηρηθούν καρέκλες). Οτιδήποτε άλλο θεωρείται από κάθε νοήμονα άνθρωπο μικροκομματικό και κοντόφθαλμο.Επομένως τέτοιου είδους δηλώσεις αποτελούν κακή επικοινωνιακή πολιτική. Αντίθετα θα σεβόμουν και θα εκτιμούσα όποια πολιτική οντότητα ερχόταν και έλεγε: Η κατάσταση έχεις ως εξής, το είδατε στην πράξη, δεν υπάρχει μαγική λύση, ούτε τυράκι, θα πρέπει να κάνουμε 5-10-15 ΠΟΛΥ σκληρά πράγματα που θα βελτιώσουν τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας και για τον σκοπό αυτό θα λειτουργήσει μια ενωτική κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας με εκπροσώπους εκλεγμένους που θα προέρχονται από ποικίλα κόμματα (όπως συμβαίνει και στας Ευρώπας). Κι όταν με το καλό η χώρα ορθοποδήσει αν ακόμα το τραβάει ο οργανισμός σας -που ελπίζω μέχρι τότε δεν θα το τραβάει- θα το ξαναγυρίσουμε στο αθλητικό ντέρμπυ και τις δαγκωματιές στα ευαίσθητα μεταξύ μας των πολιτικών για την μάχη της καρέκλας.